ucretini uzatamayan var mi?

butun dusunce zinciri soyle basladi: yolda dizinden asagisi olmayan bi kadin gordum, sonra fiziksel engellilerin cogu calismamayi mi seciyo ki aslinda disari cikmadan para kazanilabilecek cok is var diye dusundum, sonra ama insanin motivasyonu olmayabilir dedim, e o zaman motivasyonu veren ne? yani ben cok kral bi yazilimci olsam ama bacagimin biri olmasa mutlu olur muyum? olmam. ama hem cok kral bi yazilimci hem de elim yuzum duzgun olsa mutlu olur muyum? olurum. demek ki mutluluk acisindan fark yaratan sey boyle entellektuel olarak cok kral bi insan olmak degil ama baskalari tarafindan sevilmek, tadaaa! yani bi insanin baskalari tarafindan sevilmesine, kabul gormesine engel olan herhangi bisey varsa o insan genelde mutlu olamiyo diyebiliriz belki. peki mesela bi insana dense ki sefim tamam garanti ediyoruz her kim seni sevsin istiyosan sevecek, kim sevmesin istiyosan da sevmiycek. al sana belese mutluluk, artik latin dansi kursuna gitmene, ispanyolca ogrenmene, makyaj yapmana ve tim burton'i begenmene gerek yok, cabalamana gerek kalmadan zaten sevileceksin. ama benim bildigim insan bunu da kabul etmez cunku o zaman teori geregi bi insanin n tane insana istenildigi kadar sevgi temin etmesi gerekir, burda sorun temin etmekte degil sevgiyi paylasmaya yanasmayacak insanlarda cikar. vay sen milla'yi da cok seviyosun beni de cok seviyosun onu seveceksen beni sevme beni seveceksen onu sevme, ya da milla neden seni seviyo o sevmesin bi tek ben seveyim. noldu simdi ya milla'nin ya da diger ikisinden birinin ya da hep birinin belese gelmis mutlulugu bosa gitti. demem o ki insanoglu belese gelmis mutlulugu bile pic edebilecek kapasitededir, burada bunu kanitladim aferin bana. zinciri az daha ilerletince de insanin amacinin mutlu olmak degil kendi benliginin irtifasini mumkun oldugunca yuksek tutmak olduguna vardim cunku oteki turlu olsa herkes az onceki cozum onerimi "he ya" diyerek kabul ederdi. sonra, mutlu ol ama herkesle ayni ol ya da mutsuz ol ama egon yukseklerde dalgalansin, hangisini secersin deseler diye dusunmeye basladim ama bu bile olmaz cunku hem mutlu olup hem de herkesle ayni olunmayacagini zaten daha once bilmistik. lakin hersey boyle mantigin gosterdigi oklarla saga sola ilerleyip bi yerlere vardigini sanmakla olmuyo cunku insan hayatini biraz da olasiliklar kumesi olarak gorebiliyo, tek bi anda tek bi dogru, tek bi yon (ya da tek bi gercek her neyse ondan) degil de tek bi anda bi suru sey olasilik dahilinde ve insan bu surekli degisen kumeyle hasir nesir oluyo aslinda. o yuzden su yazdiklarimin hepsini unutun bence hepsi sacmalik. biseyler ispatliycakmis gibi fake atan ama aslinda "mum, mum, mum, mummy, mummy, mama, mama, mama" diye durtup durtup dikkat cekmeye calistiktan sonra donup bakan annesine "hi" diyip kacan stewie tadinda olan bu saheserimin ismini de 3. Sammy Davis Junior Sacmaligi koyuyorum.

zaman gececek mii

bulutlu bi cuma sabahinda ardarda dinlenmis Shine On You Crazy Diamond, Dance Me To The End Of Love ve Cocugun Kurgulari uclusu = diken diken tuyler + mutluluk