sali carsamba persembe

"gitme" kelimesinin hakkini cok yediler. "gitme" bunyeye ulastigi andan sonra kocaman bir got seklindeki temsili ego tarafindan uzerine oturulup yamultulursa cirkinlesir, artik hic kimse sevmez o "gitme"yi. halbuki hic boyle olmadan super kahraman ince parmaklar gelip "gitme"yi alir da kafasini oksayabilirse, sadece o zaman uber guzel bi "gitme" olur o, guzelligini ancak o zaman verir.
o yuzden evrende hala dolanan ve hakki verilmemis butun "gitme"leri buradan kucakliyorum.

(bunu seven beni de sevdi: kesmeseker - gitme kal)